Keuzestress.

Blijf je zitten waar je zit of wil je een volgende stap maken.

En hoe ziet die stap er dan uit, en durf je de stap wel te nemen. Ondanks dat je weet – en misschien nog wel belangrijker voelt – dat dit de juiste keuze is heb je twijfels.

Maar ja, welke risico’s neem je dan wel niet en stel je voor dat je de verkeerde keuze maak… wat dan.

Herkenbaar?

De afgelopen periode zie ik deze vorm van keuzestress terug bij mijn oudste zoon. Hij zit in groep 8 en zal, ondanks het verloop van dit bijzondere jaar, een keuze voor een middelbare school moeten maken. Daarnaast staat hij voor de vraag of hij volgend jaar als keeper doorgaat in zijn huidige selectieteam of kiest voor een ander team. Een dilemma.

Zijn primaire reactie in beide gevallen is: maar stel je nou voor dat ik de verkeerde keuze maak. Tja, stel je nou voor dat je de verkeerde keuze maakt.

Maar zelf een keuze maken is toch altijd beter dan geen keuze maken? In ieder geval beter dan die keuze aan een ander laten.

Makkelijker gezegd dan gedaan, hoor ik je denken. En op sommige momenten is dat ook zo.

Zelf herken ik dat maar al te goed. Zo kijk ik dan ook terug op een zeer bijzonder verloop van een wellicht nog bijzonderder jaar. En de uitkomst van dat bijzondere jaar is niet geheel uit vrije keuzes tot stand gekomen. Maar ja, dat hoorde bij de keuze om onder de vlag van een grotere groep te gaan acteren en daarmee het risico wat ik, samen met mijn zakenpartner, in 2019 heb genomen.

Zo heb ik eind vorig jaar, na verschillende opties overwogen te hebben, de keuze gemaakt om weer als ZZP-er aan de slag te gaan. Wat een positieve wending heeft dit gekregen. Vele reacties na het uitspreken van mijn voornemen, volgden mooie gesprekken en de nodige aanbiedingen.

Resultaat: mooie huisvestingsprojecten binnen het CVO begeleiden en ondersteunen.

Op persoonlijk vlak maakte ik de keuze om me te verdiepen in gezonde voeding en zonder na te denken onder begeleiding van een, op dat moment voor mij onbekende, coach mijn voedingspatroon aangepast.
Resultaat: mijn kijk op eten is veranderd, veel kilo’s verloren en ik voel me een stuk beter.

Sporten lag even op een laag pitje, maar ook dat heb ik weer opgepakt. Thuisgym verder ingericht en hop, een paar keer per week aan de slag. Resultaat: spierpijn, maar ook een voldaan gevoel. En voor mij nog belangrijker, mijn jongste zoon doet enthousiast mee.

Ben ik begonnen met het lezen van boeken. Jarenlang geen tijd voor gehad. Of gemaakt, ook dat is een (onbewuste) keuze. Resultaat: nieuwe inzichten en verruiming van de geest.

Ik ben blij dat ik vorig jaar de tijd heb genomen om te bekomen van alles wat me is ‘overkomen’, maar tegelijkertijd heeft het me ook zoveel nieuwe dingen gebracht. Nog blijer ben ik dat ik op dit moment keuzes maak die zijn gebaseerd op mijn gevoel.

Herkenbaar?

Groet, Robin